This is it...

Dat was het dan. Terwijl ik dit schrijf begint mijn laatste avond in New York. Straks nog een etentje met de vrienden uit mijn student residence en dan zit het er morgenochtend echt op. Dan kan ik terugkijken op een geslaagde buitenlandstage in de Big Apple.

Mijn vorige update dateert alweer van een maand geleden. De ‘I’ll keep you posted’ waarmee ik de vorige keer afsloot ben ik helaas niet echt nagekomen! Toch is er weer genoeg gebeurd deze maand.

De laatste maand op de faculteit heb ik naast de eerder genoemde colleges implantologie en parodontologie ook een aantal colleges en patientcasusbesprekingen  bij Orthodontie gevolgd en heb ik een aantal ochtenden bij de afdeling TMJ temporomandibular joint disorders (kaakgewrichtsklachten) meegelopen. In de kliniek bij Parodontologie heb ik nog een aantal interessante chirurgische ingrepen gezien. De dag voor Thanksgiving zat de stage aan de faculteit er toen op.

Aan het begin van de maand ben ik een weekend naar Washington DC geweest. Uiteraard zijn we de vaste bezienswaardigheden langsgegaan: het Witte Huis (waar we ver weg in de tuin Obama’s honden uitgelaten zagen worden! Helaas niet door hem zelf ;)), het Capitool, het Pentagon en de verschillende monumenten en memorials die daar in de buurt zijn. Het was leuk om een keer voor de gebouwen te staan die je altijd in het nieuws voorbij ziet komen, maar het is natuurlijk bij lange na niet zo levendig als New York dus na een weekend was het mooi om weer terug te gaan naar huis!

Thanksgiving wordt hier natuurlijk groot gevierd en ook ik kon niet om de turkeys heen. Eerst een uitgebreide lunch met vrienden uit het huis bij restaurant 230 fifth. Mooie locatie, goed eten en alles, ook de kalkoen, in overvloed. Ik had van tevoren de lunch een beetje onderschat en had de uitnodiging geaccepteerd van een Canadese vriendin voor een Thanksgiving diner bij vrienden van haar. Twee maaltijden met veel te veel eten en kalkoen zou ik hierna niemand willen aanraden, maar het was wel een mooie eerste Thanksgiving viering.

Een andere mooie Amerikaanse ervaring was de NBA basketball game tussen de Knicks en de Indiana Pacers. Niet dat ik nou zoveel met sportwedstrijden heb, maar echt een ervaring om eens zo’n Amerikaanse wedstrijd te zien met veel show, reclame, geluid- en lichtshows.

Morgen zit het erop! Als ik weer terug ben, zal me waarschijnlijk vaak gevraagd worden wat ik nou het allerleukst of –mooist vond. Daar heb ik nu nog geen antwoord op! Ook weet ik niet of ik dat antwoord ooit wel weet! Zoveel gedaan en zoveel gezien in de afgelopen drie maanden dat het onmogelijk is om maar 1 ding te noemen. Het was in ieder geval een geweldige ervaring en ik zou het iedereen willen aanraden om tijdens de studie een semester naar het buitenland te gaan!

Ik heb genoten van deze periode in New York, en ik hoop dat ik dat (een beetje) met jullie heb kunnen delen via deze weblog.

Bye, bye NYC!

Exploring the city

Mijn laatste maand is ingegaan! Naast mijn bezigheden op de faculteit probeer ik zoveel mogelijk mee te pikken van alles wat New York te bieden heeft. Natuurlijk zoveel mogelijk echte New Yorkse dingen, denk bijvoorbeeld aan hardlopen in Central Park of de eerder genoemde rooftopbars met geweldig uitzicht op de skyline van Manhattan. Verder ben ik met huisgenoten en vrienden onder andere naar een concert geweest en naar de balletvoorstelling ‘Cinderella’, we gaan geregeld naar de film (de stoelen zijn GE-WEL-DIG), en we hebben de Halloweenparade gezien. Dat is echt een hype, Amerikanen zijn helmaal weg van Halloween. De decoraties aan de grote huizen aan de Upper West gaan je verbeelding te boven en op 31 oktober zie je mensen in de gekste en engste kostuums over straat gaan.

Koken doen New Yorkers (bijna) niet. Het is dan ook niet verwonderlijk dat mijn eetpatroon drastisch is veranderd sinds ik hier ben aangekomen. New Yorkers gaan voor ontbijt, lunch en avondeten naar buiten, om het ergens te nuttigen dan wel af te halen. Deze New Yorkse gewoonte is voor mij een goed excuus om hier zelf ook zoveel mogelijk van de horecagelegenheden te genieten. Van taartjes met koffie bij Magnolia Bakery (Sex and the City), wijn bij het Europees aandoende café Lalo (uit de flm ‘You’ve got mail’), een half uur met de metro reizen voor de beste pasta van de stad (Pepe Rosso), een speurtocht naar de beste burgertent (Five Napkin Burgers staat tot nu toe op 1), tot een zondagse brunch bij the Blue Note Jazz Club. Erg New Yorks, erg leuk (en lekker) en niet goed voor je lijn en portemonnee! Anna, een goede vriendin, heeft vorig jaar een semester in New York gestudeerd en toen heb ik haar bezocht, en nu kwam zij mij opzoeken. Het was heel leuk om weer samen in de stad te zijn en een groot deel van ons programma bestond uit rondwandelen en ...eten! Nieuwe plekken ontdekt, maar ook  hebben we een aantal restaurants die de vorige keer erg goed bevielen nogmaals bezocht!

Het mooie van een langere periode ergens te verblijven is dat je ook de tijd hebt om minder voor de hand liggende uitstapjes te maken. Zo ben ik met twee vriendinnen een dag met de trein naar ‘upstate’ New York gegaan, naar een klein plaatsje genaamd ‘Cold Spring’ en we hebben vanaf daar een hele mooie (maar pittige!) ‘hike’ gedaan door een bos met felrood gekleurde herfstbladeren en met fraaie vergezichten over een rivier. Heel lekker om even een frisse neus te halen. Een ander niet-toeristisch uitstapje was naar de ‘borough’ Staten Island. Daar is weinig te doen (de Lonely Planet besteedt er volgens mij nog geen halve pagina aan) maar ben met mijn huisgenoot toch een kijkje gaan nemen. We hebben ons prima vermaakt in de grote shopping mall die het eiland heeft!

Voor morgen staat ‘The Bronx Zoo’ op het programma, om zo ook mijn bezoeken aan de vijf ‘boroughs’ van New York compleet te maken. Er is hier altijd wat te doen, en het wordt nog moeilijk om te beslissen wat voor dingen ik nog wil gaan doen in New York de komende weken!

I’ll keep you posted!

Op de helft...

Het is inmiddels alweer een tijdje geleden sinds mijn laatste update. En de tijd vliegt! Volgende week ben ik al op de helft van mijn verblijf hier in New York. Op de faculteit gaat het prima. Naast de colleges die ik volg (veel implantologie) heb ik de afgelopen weken in de kliniek voornamelijk bij Parodontologie (tandvleesproblemen) meegelopen en geassisteerd. Verder ben ik ook bezig met het schrijven van mijn scriptie hier. De komende weken ga ik ook een kijkje nemen op de afdeling Orthodontie.

Vorige week heb ik een paar dagen vrij genomen omdat mijn ouders en zusje op bezoek waren. Het was erg leuk om ze rond te leiden en te laten zien waar ik nu woon. Om een idee te geven van wat we hebben gedaan: Metropolitan Museum, Museum of Modern Art, het Guggenheim, New York City Ballet, Amateur Night in het Apollo Theatre, de ‘High line’ (een oude spoorweg die nu is omgetoverd tot een voetgangersgebied met mooi uitzicht op de Hudson rivier) en de Brooklyn Bridge afgelopen. Het Vrijheidsbeeld was helaas gesloten vanwege de shutdown. We hebben door veel verschillende buurten op Manhattan en Brooklyn gewandeld. Aan het eind zijn we een weekend naar Boston (en omgeving) geweest om familie te bezoeken. Hoe leuk ik New York ook vind, het deed me goed om drie dagen weg te zijn uit de hectiek van deze stad. Mijn oom woont buiten Boston in de natuur, dus daar hebben we wat gewandeld en we zijn nog een middag naar Boston zelf geweest.

De vorige keer heb ik het gehad over ‘how are you’. De afgelopen tijd is me ook een ander cultuurverschil opgevallen, namelijk dat Amerikanen erg vaak bedanken. Als je iets voor ze doet (bijvoorbeeld assisteren bij een behandeling) dan bedanken ze je daar niet een of twee keer voor, maar wel een keer of vijf. Dat lijkt mij, als nuchtere Nederlander,  toch wat overdreven. Ik vroeg tijdens het eten een Canadese vriendin, die al ruim twee jaar in New York woont, naar dit fenomeen en die beaamde mijn observatie. Ja, Amerikanen zeggen inderdaad erg vaak ‘thank you’. Waarop ze ook lachend toevoegde dat ik maar niet slechts een of twee keer moest bedanken als iemand mij een dienst bewijst, want: ‘Tess, you don't want to be rude.’ Weer wat geleerd.

Tot de volgende keer!

How are you(?)

Het is inmiddels alweer een paar weken geleden dat ik ben aangekomen in de Big Apple. De eerste twee weken op faculteit heb ik gehad en ik heb (een soort van) dagelijks leven ontwikkeld in mijn nieuwe woonplaats. Ik heb er even aan moeten wennen, maar bij Amerikanen is het niet ‘How are you?’ maar ‘How are you.’ Het is meer een begroeting dan een vraag, en je hoeft er dan ook geen uitgebreid antwoord op te geven, maar een ‘I’m fine, thank you.’ volstaat. Verder is het me natuurlijk ook al overkomen dat ik in de wirwar van het New Yorkse metronetwerk in de verkeerde metro ben gestapt. Er rijden hier op hetzelfde traject vaak een local en een express metro. De eerste doet alle stations aan, de tweede stopt alleen op de grote stations zodat je flinke afstanden sneller kan afleggen. Dat is voor een nieuweling in de stad alleen niet altijd duidelijk en zo is het wel gebeurd dat mijn metro opeens 40 straatblokken doordenderde en ik bij het volgende station weer terug moest.

Aan de faculteit heb ik colleges gevolgd in de verschillende postgraduate programma’s en in de kliniek heb meegekeken en geassisteerd. In de Verenigde Staten volgen studenten na de high school eerst een vierjarig programma als undergraduate, dan een vierjarig graduate programma aan een dental school. Dan zijn ze na 8 jaar tandarts en dan kunnen ze nog een aantal jaar (afhankelijk van het programma) in opleiding tot tandarts-specialist: het postgraduate programma. Tijdens mijn periode aan Columbia volg ik colleges en werkgroepen met de studenten van de verschillende postgraduate specialisaties. Dat is tot nu toe erg interessant. De colleges worden gegeven door tandartsen die zelf veel ervaring hebben in de patiëntenzorg maar ook op het gebied van onderzoek. Ze zijn op de hoogte van de laatste publicaties en de presentaties, werkgroepen en casusbesprekingen worden ook onderbouwd met wetenschappelijke literatuur. Wat opvallend is, is dat er ook veel docenten naar elkaars colleges komen. Dat komt de bespreking en de discussie na een presentatie zeker ten goede.  

Verder heb ik natuurlijk ook genoeg tijd uitgetrokken om te genieten van het feit dat ik drie maanden in New York mag wonen! Rondlopen verveelt hier nooit. Er zijn altijd en overal genoeg mensen om naar te kijken, je komt vaak muziek- en dansoptredens tegen op straat of in de metro en ik ben ook al een paar keer toevallig op een fair (een soort straatfeest/festival) terecht gekomen. Mijn vrije tijd breng ik door met huisgenoten en mensen die ik via via heb leren kennen. Om jullie een idee te geven van mijn bezigheden: etentjes en koffie drinken en in de weekends hebben we een aantal bars, de rooftop terrassen van het Metropolitan museum (romantische zonsondergang over Central Park) en Ink 48 (mooi uitzicht op de wolkenkrabbers), club Lavo (anders dan uitgaan in Amsterdam: spijkerbroek en All Stars wordt niet gewaardeerd, daar was ik gelukkig voor gewaarschuwd) bezocht en zijn we een middag wezen uitwaaien op het strand van Coney Island en zijn we de Brooklyn Bridge afgelopen.

Het gaat hier goed. De enige tegenvallers waren/zijn tot nu toe dat mijn Nederlandse telefoon al 10 dagen geen bereik meer heeft en dat ik met een geblokkeerde pinpas zit. Gelukkig hebben ze hier liever creditcards!

Tot snel!

De eerste dagen

Het is inmiddels anderhalve week geleden dat ik vertrok uit Amsterdam en het wordt hoog tijd voor een eerste update! Na een prima vlucht ben ik naar de student residence gegaan waar ik verblijf. Het is gelegen in de mooie buurt Upper Westside, in een statig (maar oud en matig onderhouden) pand. Maar ja, de locatie (twee blokken van Central Park) maakt een hoop goed! De eerste dagen heb ik zoveel over Manhattan gelopen dat ik er spierpijn in mijn benen en rug van had. Verder heb ik onder andere een paar musea bezocht  en ben ik gaan hardlopen: ik waande me bijna een echte New Yorker tussen al die hardlopers in Central Park. Je rent er nog net niet in de file op zaterdagochtend. En dan, zoals het hier hoort, natuurlijk naar huis wandelen met een veel te grote en zoete beker koffie van de Starbucks.

Afgelopen dinsdag ben ik voor het eerst naar de faculteit geweest. Ik werd erg vriendelijk en hartelijk ontvangen door mijn contactpersoon Dr. Moss-Salentijn. Er volgde een rondleiding door de faculteit, ik heb veel handen geschud en daarna was er nog het nodige papierwerk (daar zijn de Amerikanen  dol op) te doen. Na deze kennismakingsdag stond de eerste stedentrip al gepland, en wel naar Chicago. Daniel, m’n vriend, moest daarheen voor een congres en ik kon de gelegenheid natuurlijk niet aan mijn neus voor bij laten gaan om een uitstapje te maken en hem te zien. Het was een leuke stad om te bezoeken. Op het programma stonden onder andere de Willis Tower, het Art Institute en de bekende villa’s in Oak Park van de architect Frank Lloyd Wright. Na drie mooie dagen was het vanochtend tijd om het vliegtuig terug naar NYC te pakken. Voor vandaag is de planning het museum of Art en Design en een concert van een bandje vanavond met een huisgenoot. En dan morgen echt aan het werk op de faculteit!

Jullie horen snel weer van me!

Welkom!

Aanstaande donderdag 29 augustus vertrek ik voor drie maanden naar New York City! Ik ga tijdens mijn buitenlandstage drie maanden studeren aan het College of dental medicine van Columbia University. Ik ben al eerder in New York geweest en kan niet wachten om nu voor een langere tijd in deze bruisende stad te verblijven. Onder het kopje ‘Over mij’ vind je meer informatie over mijn bezigheden op de faculteit. Op deze weblog zal ik regelmatig berichten plaatsen over mijn werkzaamheden op de faculteit. Verder zullen mijn ervaringen met en in de stad aan bod komen. 

De laatste voorbereidingen in Amsterdam worden momenteel getroffen. De belangrijkste dingen zijn gebeurd: mijn koffer is (bijna) ingepakt, het ticket is geboekt en mijn paspoort met visum is binnen. Kortom, ik ben er klaar voor!

Wordt vervolgd!

Tessa van Ligten